Leven leeft van leven, - het is niet anders. Beter om er
dankbaar voor te zijn, met respect voor het leven dat je eet.
Het denken in modellen, geïnspireerd door de analytische filosofie, tekent de teloorgang van de hedendaagse wijsbegeerte. Het is een soort scenarioschrijven geworden, een lolletje voor het mogelijkheidsdenken, dat alles objectiveert vanuit een hypothetische positie, en waaruit elke existentiële noodzaak is verdwenen. Telkens wordt een ander universum opgeroepen, en de afstand tot de geleefde werkelijkheid blijft onoverbrugbaar. Het denken in modellen is niet zozeer dodelijk – hetgeen nog zou kunnen raken -, maar vooral levenloos, laboratoriumsteriel, en zonder existentiële relevantie. Het leven verworden tot denkprobleem met meerdere opties. Alles is mogelijk, niets werkelijk: wat word ik er wijzer van?
Het denken in modellen, geïnspireerd door de analytische filosofie, tekent de teloorgang van de hedendaagse wijsbegeerte. Het is een soort scenarioschrijven geworden, een lolletje voor het mogelijkheidsdenken, dat alles objectiveert vanuit een hypothetische positie, en waaruit elke existentiële noodzaak is verdwenen. Telkens wordt een ander universum opgeroepen, en de afstand tot de geleefde werkelijkheid blijft onoverbrugbaar. Het denken in modellen is niet zozeer dodelijk – hetgeen nog zou kunnen raken -, maar vooral levenloos, laboratoriumsteriel, en zonder existentiële relevantie. Het leven verworden tot denkprobleem met meerdere opties. Alles is mogelijk, niets werkelijk: wat word ik er wijzer van?
