Thursday, August 3, 2017

3 augustus 2017: Reflecties (XXIV)


Hoe komt het dat zoveel moderne ouders eruitzien als een productie-eenheid in vol bedrijf, zonder veel plezier in elkaar?


De spelende mens. Kinderen leren niet alleen regels; ze bedenken er ook en spelen ermee. Ze spelen binnen regels die ze zelf creëren en weten dat. In hoeverre weten volwassenen nog dat zij verwikkeld zijn in spelen? Spelen zij nog met regels?


Wanneer ik kunst beleef, besef ik weer hoe geweldig het is om te leven. Hoe mooi en creatief het leven kan zijn! Verhalen, beeldende kunst, muziek: als alles misgaat, de ultieme hoop...


Godsdienst is een ernstige vorm van wantrouwen die hoop doet verkeren in een zeker weten, geprojecteerd in buitenaardse verwachtingen.


Wat is werkelijkheid? Ik kan me niets reëlers voorstellen dan de dingen die ik dagelijks waarneem, de gevoelens die ik me gewaarword, de gedachten die komen en gaan. Uiteraard is het allemaal veranderlijk, maar dat doet niets af aan hun bestaan. Hoe zij bestaan is verschillend. De dingen bestaan op een andere wijze dan mijn gevoelens, en deze bestaan weer op een andere wijze dan mijn gedachten, maar aan hun bestaan twijfel ik niet, - ondanks alle pogingen om dingen, gevoelens en gedachten tot illusie te verklaren, of terug te brengen tot een subjectieve indruk of voorstelling. Mijn waarheid over de werkelijkheid kan niet kloppen. Ik kan mij vergissen, in verwarring verkeren of bevooroordeeld zijn, maar dat doet niets af aan de werkelijkheid, niet alleen van hetgeen waarover ik een opvatting heb, maar ook van de vergissing, de verwarring of het vooroordeel. Ook een vergissing gebeurt.


Sowieso
De kosmos is er sowieso;
De aarde is er sowieso;
Het organische leven is er sowieso;
Een levend organisme is er sowieso;
Ik ben er sowieso,
Welke opvattingen ik er ook op nahoud.

No comments:

Post a Comment